Mares en geesten, tussenwerelden en verschijningen trekken je in de ban, zoals het licht een mot aantrekt? Dan zul je de magische dissociatieve uitstraling van de schilderijen van Eva Gamayun niet kunnen weerstaan. Niets is hier wat het lijkt – wanneer fijne wezentjes in contact komen met het zogenaamd verdorvene en realiteit plaats maakt voor illusie om je woonruimte te betoveren met een dromerige esthetiek, doorbreek je de barrières van normaliteit en geef je je woning een geheel nieuwe dimensie.
Wij creëren een wereld naar onze wensen. Dat is in essentie wat er gebeurt in de utopische collages van kunstenaar Maarten Léon. Logica, natuurwetten en relaties worden in deze minimalistische afbeeldingen in twijfel getrokken, aangepast en vervreemd, waardoor compleet nieuwe interpretaties van situaties ontstaan. Léon denkt in mogelijkheden en laat de grenzen van de werkelijkheid achter zich om met zijn surreële motieven de werkelijkheid wat meer humor te geven.
Dromen laten ons de verlangens zien die we onszelf overdag niet toestaan. Als er één kunstenaar is die erin slaagt om droomsequenties vol verlangen over te brengen naar haar kunstwerken, dan is het wel Catrin Welz-Stein. Haar motieven leven van de lichtvoetigheid van onze nachtelijke ficties. In haar werken legt ze op meesterlijke wijze dit laatste moment tussen droom en werkelijkheid vast, waarbij ze ons een blik gunt in een fantastische tussenwereld die te midden van bekende en vreemde dimensies ligt.